قسمت اولداستان جوجه اردك زشت -هانس كريستين اندرسون بيرون از دهكده خيلي با شكوه بود. تابستان بود، مزارع ذرت زرد بودند، جوها سبز و يونجه ها به صورت خرمن در چمن زار بسته بندي شده بودند لك لكي با پاهاي بلند وقرمز رنگش به اطراف رفت و به مصري تندتند چيزهايي گفت،اين زباني بود كه او از مادر خوبش ياد گرفته بود.دور همه ي مزرعه ها و چمن زارها جنگل هاي بزرگي وجود داشت و در وسط اين جنگل بركه هاي عميقي بود. بله، بيرون از دهكده واقعا با شكوه بود. در قلب تابش خورشيد مزرعه قديمي اي خوابيده بود.با كانال هاي عميقي در اطرافش. و از پايين ديوار تا كنار آب گياه هاي بلندي رشد كرده بودند،انقدر بلند كه وقتي بچه هاي كوچك راست مي ايستادند زير بلندترين انها بودند. انجا درست به اندازه ي عميق ترين جنگل ها وحشي بود. در اين موقع يك اردك روي لانه اش نشسته بود ،بايد تخمهايش را مي گذاشت. و بعد به ندرت عيادت كنندگاني داشت.بقيه اردكها ترجيح مي دادند در كانال هاي اطراف شنا كنند تا اينكه در زير كياهان بشينند و با او قات قات كنند. بالاخره پوسته تخم ها يكي بعد از ديگري شكست...”پيپ! پيپ!“و در همه ي تخمها مخلوقات كوچكي سرشان را بيرون آوردند. انها گفتند:” كواك ! كواك!“و با همين سر و صدا ها با بيشترين سرعتي كه مي توانستند بيرون آمدند. به همه چيزهاي اطرافشان در زير برگهاي سبز نگاه كردند.و مادر به انها اجازه داد هر قدر كه ميخواهند نگاه كنند ،چون رنگ سبز براي چشم خوب است. همه ي نورسته ها گفتند: ”چقدر جهان وسيع است!“ چون مطمئنا انها حالا نسبت به تخمشان فضاي بيشتري داشتند. مادر گفت:”شما ها فكر ميكنيد اين همه ي جهان است؟ آن قطعه زمين دور دست،مقابل گوشه ديگر باغ، سراسر مزرعه ي كشيش بخش است اما من تا حالا هرگز به آن جا نرفته ام...اميدوارم همه شما با هم باشيد.“ و او ايستاد. ”نه من همه را ندارم...بزرگترين تخم هنوز انجاست.چقدر طول ميكشد تا بيرون بيايد؟ من واقعا ازش خسته شدم.“ و او دوباره روي تخم نشست مترجم : Hoda  ::  پيوند